Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:

Roland Smulders (Foto: Iris de Groot).

Als ik lees dat in Heukelom, een stukje van de gemeente Oisterwijk, iets moois groeit, wekt dat natuurlijk meteen mijn belangstelling. Landbouwgebied wordt er door vrijwilligers van de Stichting Duurzaamheidsvallei omgezet in heuse natuur. Vol enthousiasme worden bomen geplant, die uiteindelijk samen een bos moeten gaan vormen. Rotary Clubs uit de omgeving werken mee aan het initiatief en er komt een fundraisingavond voor het bijeenbrengen van het benodigde slijk der aarde. Bomen kosten nu eenmaal geld. Een punt van zorg dat kan worden opgelost als genoeg mensen de portemonnee willen trekken voor het aanschaffen van een of meer fraaie kaveltjes.

Mij schiet tijdens het lezen van het bericht een voor de hand liggende verbetering te binnen. Binnenkort moeten we in Oisterwijk op zoek naar een vervangend buitenzwembad in de natuur. Zou het niet verstandig zijn om dat in Heukelom aan te leggen voordat er begonnen wordt met het planten van bomen? Straks gelden er strengere normen voor de uitstoot van stikstof en dan kan het waarschijnlijk niet meer. Zodra Natuurmonumenten er lucht van krijgt dat ergens in Nederland een nieuw bos is opgedoken, verschijnen er bordjes die de toegang beperken, lopen er ineens wolven rond en mag er helemaal niks meer. Dat moeten we in Oisterwijk niet willen. De volgorde eerst een zwembad en pas dan het natuurgebied lijkt mij veel beter.

Een bos in Heukelom: dat klinkt mij heel verlokkelijk in de oren. Vooral doorgaan, zou ik zeggen. Heukelom is niet ver van waar ik woon en je kunt nooit genoeg bos bij de hand hebben om diepzinnig na te denken over al het verrassende dat de gemeente Oisterwijk te bieden heeft. Over de vraag bijvoorbeeld of op een van de gehouden erfgoedwerven ook de oude balken van Villa de Huifkar te bewonderen waren. Ik heb ooit horen vertellen dat ze destijds naar de gemeentewerf verhuisden en daarna helaas spoorloos verdwenen.

Of het verhaal van de verdwenen balken klopt, weet ik niet. Straks duiken de Oisterwijkse onderzoeksjournalisten in de materie en dan blijken die dingen netjes verwerkt te zijn in het onder architectuur opgetrokken gemeentekantoor. In dat geval maken we nog mee dat de gemeente volgende keer de eigen deuren kan openen in het kader van de Open Monumentendag en de bijbehorende prijs aan zichzelf uitreiken.

Las ik laatst trouwens niet ergens dat Heukelom is uitgekozen als het gebied waar huizen moeten komen om iets te doen aan de woningnood? Heel veel huizen, om precies te zijn. Zoveel huizen, dat het dan even niet uitkomt als er ergens in de nabijheid een bos blijkt te staan, dat van de Europese Unie beschermd moet worden tegen aantasting. Een bos met allemaal bomen waaraan actievoerders zich kunnen vastketenen om het bouwproces tot in het oneindige te vertragen. De Nederlandse rechters zijn nog niet vergeten dat zij zich in het geval van dat stukje bos bij VDL in Limburg behoorlijk wat bouwzand in de ogen lieten strooien. Die fout gaan ze niet nog een keer maken.

Natuurlijk denk ik niet dat het de Heukelomse vrijwilligers te doen is om dit bijkomende voordeel. Zij geven hartstochtelijk veel om hun buurtschap en willen hun vallei gewoon graag bekronen met een om niet nader genoemde redenen naar een Benedictus genoemd bos. Het inzetten van dat bos om hun vrije uitzicht te bewaren? Nee, je moet een wat argwanende columnist zijn om op die gedachte te komen.

Roland Smulders