Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
De bladeren vallen en dan is het in Nederland weer tijd voor actiegroep ‘Kick Out Zwarte Piet’. Dit jaar hebben de strijders tegen het onrecht van discriminatie alle gemeenten een nette brief gestuurd. Ze hebben de keus om a. Zwarte Piet met pensioen te sturen, of b. zich voor te bereiden om stevige vormen van burgerlijke ongehoorzaamheid. Vreedzaam uiteraard, maar niet minder vervelend. Er is samenwerking gezocht met de activisten voor het klimaat, die ervaring hebben met het blokkeren van belangrijke wegen. Het is duidelijk dat 2023 het jaar van flink doorpakken moet worden.
Vroeger ging je met een grote mate van waarschijnlijkheid de gevangenis in na het sturen van een dergelijke brief. Een gemeentebestuur dwingen tot een bepaald beleid met het dreigement anders wel even langs te komen, is niet het soort proza dat door rechters wordt gewaardeerd. Er zijn, hoe goed bedoeld ook, nu eenmaal grenzen als het om communicatie met de overheid gaat. Als dit wordt toegelaten, grijpt binnenkort elke club met een dringend verlangen naar dit machtsmiddel. Dan staat de hele boel straks muurvast, omdat de ijveraars voor de bevrijding van tuinkabouters eindelijk ook serieus genomen willen worden. Geldt dat allemaal nog, of is het tegenwoordig zo geregeld dat alle nobele doelen gelijk zijn, maar sommige nobele doelen toch net iets gelijker? Ik hoor ze in Hongarije al lachen. Lekker bezig hoor. We komen er wel.
De arme idealisten die nog niet zo lang geleden de oproep deelden de A12 te blokkeren, vonden zichzelf terug in een heuse strafzaak wegens opruiing. Waarom de leden van KOZP nog niet van het bed zijn gelicht, begrijp ik eerlijk gezegd niet. Wat zij doen is toch best wel een graadje erger zou ik zeggen. Greta Thunberg heeft wel een grote mond, maar aan afdreigen heeft ze zich nog niet gewaagd. Zoiets is al riskant wanneer het de buurman betreft, maar in het geval van een overheidsorgaan kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen. Het zal dan snel aankomen op het humeur van de rechter, of hij vindt dat er gesproken kan worden van het dreigen met geweld en het voldoen aan de delictsomschrijving van artikel 124 Wetboek van Strafrecht.
Sommige gemeenten hebben kennelijk de rug recht gehouden, want ze hebben bericht van het aanstaande bezoek gekregen. Mijn woonplaats Oisterwijk staat er niet bij, dus neem ik maar aan dat het gemeentebestuur met duidelijke foto’s en een nederige houding heeft laten weten dat Oisterwijk al jaren op het spoor van de licht bevlekte roetveegpieten zit. Meestal ben ik best fier op mijn afkomst, maar soms iets minder. Niet omdat ik nu per se wil vasthouden aan de oude gewoonten, maar wel omdat ik een gruwelijke hekel heb aan figuren die me komen vertellen dat ik me naar hun wensen heb te richten.
Als KOZP nu eerst was komen praten, had het anders gelegen. In tegenstelling tot de achterban aan die kant zijn we in Oisterwijk helemaal van de dialoog. We hadden het in alle rust onder het genot van de nodige kopjes roetveegkoffie kunnen hebben over een voor alle partijen werkbaar compromis. Wel de doorgaande weg afsluiten die toch alleen maar goed is voor sluipverkeer, maar dan op een manier die het plaatselijke verkeer zoveel mogelijk ongemoeid laat. Met een blokkade halverwege Oisterwijk en Moergestel kunnen we in deze tijd van het jaar wel leven.
Roland Smulders