Uit het door haar geschreven boek Op vleugels van nieuwsgierigheid:
Als je de deur uitloopt, steek je als vanzelf je hand uit naar je teddyjasje met de muts erbij. Maar dat hoef je nu niet aan, omdat de school in hetzelfde gebouw is. Je gaat de hoek om en komt in een brede, lange, holklinkende gang. Je hebt hier pas één keer gelopen en kan er al rennen. Hardlopen. Altijd. Heerlijk! Als je rent, maken je kleine voeten een hol geluid. Het weerkaatst tegen de muren van de lange gang. Zo weet je precies waar je bent. Je hoort waar de muur ophoudt en als het geluid breder wordt, ben je bij het trapportaal aangekomen. De afstand zit ook in je lijf. Je weet hoe lang het duurt voordat je de gang bent doorgerend. Je gaat twee brede trappen af, slaat rechts de hoek om en bent bij de deur. Je loopt snel het klaslokaal binnen. Na een dag weet je precies waar je eigen stoeltje staat en dus kan je er met een plof op neervallen. Zuster Leonie lacht, terwijl ze je vastpakt.
“Hallo meisje” klinkt haar zachte stem. “Vandaag gaan we met kabouters spelen.” zegt ze geheimzinnig…
Willemeine Bol
Bovenstaande korte schets is een van de 66 verhalen, die beschrijven hoe de beperking van blind zijn het leven van deze Oisterwijkse inwoonster heeft verrijkt. Zolang ze mensen ontmoet stellen ze haar allerlei vragen over de belevingswereld met ogen die niet waarnemen. En zo ontstond het boek ‘Op vleugels van nieuwsgierigheid’, waarin ze de lezer wil meenemen in die voor velen zeer onbekende en onbegrijpelijke wereld. Onder het pseudoniem Willemeine Bol schreef ze het boek dat nu te koop is bij Boekhandel Oisterwijk.
Komende weken publiceren wij wekelijks een selectie uit dit boek. Klik hier voor eerdere publicaties.