Canis Familiaris in de gemeente Oisterwijk
HONDEDJU (UITING VAN EEN ERGERNIS)
Ik liep laatst, eerst blij van zin, wat dwalend in het Oisterwijkse centrum rond
Maar helaas die verwachtingsvolle wandeling viel al gauw een beetje tegen
Er ontstond ineens bij mij een grote ergernis die niet mag worden verzwegen
U móet het weten: Ik trapte midden op De Lind in een grote hondenstront
Zou het, vroeg ik mij eerst af, het uitwerpsel van een wolf kunnen zijn?
Want Canus Lupus, wordt beweerd, loopt nu rondom het dorp in de natuur
Wel spannend die wildedebeesten, gelijk een hond, daarover doe ik niet zuur
En trouwens, volgens de tellingen door kenners, is hun aantal hier maar klein
Afijn, ik liet ook anderen ernaar raden en zij kwamen tot dit besluit:
Een zeldzame hondendrol moet deze zijn die je hier zomaar liggen ziet
Een groot verdriet voor de wandelaar op De Lind, ik verbloem het niet
Die boosheid om wat daar ligt, daarover niet het mondje dicht, punt uit.
Helaas, soms is een hondenbaasje niet bij de les en deert het hem geen fluit
dat wie dan ook, ongeacht diens rang of stand, onaangenaam wordt verrast
door het gedrag van zijn troeteldier dat in hoge nood op straat poept en plast
en al wandelend, “oh ajakkes!” roepend op een kadetje van zijn hondje stuit
Honden zijn er te kust en te keur, van elk ras en elke kleur en overal te koop
Er zijn er heel wat van in Oisterwijk, Moergestel, Heukelom en Haaren
En wie zo’n blaffer tegenkomt moet vooral zijn kalmte weten te bewaren
Ben je bang, spreek dan man/vrouw met hond netjes aan, ga niet op de loop.
U zult nu wellicht denken dat ik een onverdraagzame hondenhater ben
Maar niets is minder waar want het is niet het mooie dier dat mij stoort
Maar de zeldzame baas of bazin die het troeteltje niet opvoedt zoals hoort
Want weet dat ik het lief karakter van welke hond dan ook waardeer en ken
Ton van de Wouw
Stadsdichter
