Stichting Sadakha blijft beschuldigingen spuien aan het adres van ambtenaren van de Gemeente Oisterwijk. De kans is groot dat het onzin is, zo blijkt uit ons juridisch onderzoek.
Twee jaar geleden bleken diverse uitingen van Stichting Sadakha Tilburg, over het handelen van de Gemeente Oisterwijk aantoonbaar onjuist. Ook bleek informatie over volgens de stichting lopende rechtszaken onjuist. In eerste instantie leek het er op dat Gemeente Oisterwijk fouten had gemaakt, en werden de ambtenaren zelfs beschuldigd van een ambtsmisdrijf. Het was onderdeel van een juridische strijd, waarvan verwacht werd dat die na onze laatste publicaties voorbij zou zijn. In die publicaties werd aangetoond dat de stichting feitelijk aantoonbaar onjuiste informatie verspreide; zowel naar ons als openbaar via Twitter (X).
Ambtsmisdrijf (2022)
Het ging destijds over het volgens Sadakha onrechtmatig handelen van ambtenaren van de Gemeente Tilburg, namens de Gemeente Oisterwijk. Dhr. Oteman, voorzitter van de stichting Sadakha, liet het voorkomen alsof er rechtszaken waren tegen de gemeente, maar die bleken na uitvoerig onderzoek door onze redactie geheel niet te bestaan. Ook zouden de overheden en rechtbanken dergelijke zaken in de doofpot willen stoppen; daarvan is tijdens ons onderzoek echter niets gebleken.
Gemeente Oisterwijk, Gemeente Tilburg, Rechtbank Den Haag, de landsadvocaat en zelfs onze redactie zouden allen onwaarheden verkondigen. Voor dat laatste zou er een melding zijn gedaan bij de Raad van de Journalistiek. Al deze organisaties zijn door onze redactie bevraagd; er bleek niets van waar. Tot slot concludeerde ook een onafhankelijk jurist dat Stichting Sadakha Tilburg onzinnige informatie verspreide.
Hulpverlener
‘Stichting Sadakha Tilburg toetst namens burgers het gedrag van de overheid en de rechtspraak aan de Grondwet, het IVRK en het EVRM,’ zo geeft de organisatie hun doel aan. Het is een juridisch hulpverlener. De vraag werd destijds al beantwoord; gebleken is dat ze dat met ‘iets’ te veel inzet doen. Zover bekend – want informatie krijgen we niet van de stichting – is hun Oisterwijkse cliënt al lang afgehaakt en wordt deze niet meer door Sadakha vertegenwoordigt. Wel bekend is, dat Gemeente Oisterwijk destijds geen formele stappen heeft ondernomen tegen de voortdurende valse beschuldigingen en onjuiste weergave van zaken. En ook bekend is dat Gemeente Oisterwijk dat nu opnieuw niet doet.
Ambtsmisdrijf (2024)
Twee jaar na dato publiceert Sadakha in april van dit jaar opnieuw beschuldigingen van een ambtsmisdrijf, die zouden zijn gepleegd door ambtenaren van de Gemeente Oisterwijk. ‘Na berichtgeving in @Oisterwijknews 2 jaar gelden in zaak 145310, is @Gem_Oisterwijk opnieuw in de fout gegaan inzake #ambtsmisdrijf (art. 365sr); ditmaal in zaak 1015299…’. Her en der worden in vergelijkbare berichten van Sadakha openbaar namen van ambtenaren genoemd.
Eerder deze maand kwam daar een ‘voornemen tot herziening’ bij op een hele reeks eerdere rechtszaken. Hierbij is de vraag wie dat ‘voornemen’ heeft uitgesproken. Sadakha zou kunnen bedoelen dat ze een ‘verzoek tot herziening’ hebben ingediend, of willen gaan indienen. Echter, een ‘voornemen’ om een besluit te herzien neemt bijvoorbeeld een gemeente, waarbij betrokkenen gelegenheid krijgen alvorens een besluit wordt genomen op dat voornemen te reageren. Daarvan is zover bekend geen sprake. Sadakha reageert in ieder geval nergens op; van hen krijgen we geen enkele reactie, noch onderbouwing, laat staan bijbehorende stukken (als die er al zijn).
Juridisch
Net als twee jaar terug laat nieuw juridisch onderzoek zien dat de openbare uitingen kant-noch-wal raken, cruciale informatie ontbreekt, en juridisch gezien onlogisch zijn. Stichting Sadakha Tilburg doet zich voor als een juridisch bureau dat kwetsbare inwoners helpt bij hun strijd tegen de overheid. Uit navraag bij een onafhankelijk jurist blijkt echter dat de berichten die Stichting Sadakha openbaar publiceert meer overeenkomen met wilde loze kreten, dan met steekhoudende juridisch onderbouwde feiten.
Aanpak
Tegen het plaatsen van een mening op social media kan een overheid niet veel doen; dat zou ook niet goed zijn. Anders is dat als willens en wetens valse beschuldigingen worden gepubliceerd, en ook op verzoek geen juridisch steekhoudende onderbouwing komt van zo’n beschuldiging. Minstens kan de gemeente de verspreider daarvan vragen die beschuldigingen weg te halen, of mogelijk zelfs aangifte doen van laster. Een woordvoerder van het college (burgemeester en wethouders) laat weten dat zij voor hen in de berichten op X geen relevante informatie zien. Ze ondernemen geen actie.
Uiteraard beslist een cliënt zelf wie deze kiest om juridische bijstand te verlenen of zich te laten vertegenwoordigen. De vraag is of die cliënt ertoe in staat is om de kwaliteit van de bijstandsverlener te beoordelen. Anders dan bij een advocaat, is er bij een dergelijke vertegenwoordiging geen controleorgaan. Mochten er toch situaties voordoen waarbij deze stichting een cliënt vertegenwoordigt, is het goed te weten dat een gemeente een vertegenwoordiger van een cliënt kan weigeren. Art. 2:2:1. Stelt: ‘Het bestuursorgaan kan bijstand of vertegenwoordiging door een persoon tegen we ernstige bezwaren bestaan, weigeren.’ Uiteraard moeten daarvoor wel goede gronden zijn, en moeten die gronden goed worden onderbouwd. Uit juridische navraag blijkt dat het hierboven en twee jaar terug beschreven handelen van deze stichting een passende reden zou kunnen zijn voor een gemeente om zich op dit artikel te beroepen.
