Allereerst was er afgelopen vrijdag het Cubs Sponsor diner. Er werd onder het motto “Tackle your Tagliatelle” een heerlijk 3 gangen menu geserveerd, ten behoeve van de Trip van Cubs. Een mooi succes want de reacties waren enthousiast en lovend.
Voor het eerst in de cubhistorie gingen de turven met DRIE teams op pad. Er werd een prachtig toernooi in Maastricht afgewerkt. Trots op onze jeugdafdeling want, dat mag gerust gezegd worden, het gaat er goed!
De Benjamins speelden op hetzelfde toernooi en bleven ongeslagen! Een prestatie op zich. De trainers van het team waren erg trots en het is te merken dat er veel van de trainingen wordt opgestoken.
De Mini’s hebben een superleuke rugbydag gehad bij Tovaal in Goes in de voorronde van het Landelijke Mini Festival. Met mooi rugby en hard werken hebben ze Dukes 3, BRC 2 en Tovaal opgerold. Alleen BRC 1 was net een maatje te groot, maar de boys gaven zich niet zo maar gewonnen. Aan een minutenlang rugbygevecht op de eigen try-line konden de toeschouwers zien dat de Oysters er alles aan deden om deze pot te winnen. Helaas had BRC de bal een keer vaker achter de try-line gedrukt dan de Oysters, maar een gelijkspel was zeker niet onverdiend geweest. De officiële uitslag volgt nog, maar voorlopig staan de Oysters op de vierde plek waarmee de finale van het LMF niet gehaald is, maar trots kunnen de boys zeker zijn!
Net te laat op stoom, voor de Colts. De eerste 25 minuten speelden ze alleen op de helft van de tegenstander, maar konden helaas geen punten scoren. Te veel fouten en een sterke verdediging. Eemland liep daarna het grootste deel van de wedstrijd weg en scoorde 4 try’s. Met nog maar 10 minuten te gaan was de score 26-0. Oysters zette toen de druk erop en konden 3 try’s scoren, waardoor de eindscore op 26-17 kwam.
Een van de beste aanvallende rugbywedstrijden van dit seizoen en enkele goede momenten in de verdediging zijn de positieve punten die we vandaag meenemen. We hopen vandaag te hebben geleerd en dat mee te nemen naar volgende week tegen de Warriors!
Om 12 uur zou de bus vertrekken naar Maastricht en om 12.01 begon onze teammanager zich al zorgen te maken. Gelukkig kwam ie toen de parkeerplaats opdraaien, stress weg, en kon de verre reis naar de meest zuidelijke rugbystad van NL beginnen. Onder muzikale begeleiding van dhr Beekmans, ofwel het geluid van stenen in een lege wasmachine aldus Pim, werd de neus richting het zuiden gestuurd. Nadat de definitive aanwezigen bekend waren konden we in de bus aan de definieve opstelling beginnen. Doordat er maar 5 man ooit in een line-out gestaan had, werd het automatisch een 4 mans line out en een hooker. Verder maar één wissel, dus zoveel strategische keuzes hoefden er niet gemaakt te worden. Verder volop fans, team-management, medic Lisa en mental coach Kes mee in de bus.
Omkleden, warming-up, korte teamrun (langer is immers niet nodig met de trainingsomkomst bij het 3e) en klaar voor de start. Bij de aftrap van de wedstrijd bleek Jan echter verdwenen en moest de eerste wissel al starten. Jan was gelukkig al snel weer terecht en waren we op oorlogssterkte. Echter moest Jaap er ook weer direct met een bloedneusje vanaf en in al die consternatie scoorde Maastricht de openingstry. De gelijkmaker liet echter niet lang op zich wachten. Na een break in de lijn scoorde Sander voor de Oysters en was de spanning en het geloof weer terug.
Vanaf dit punt ging het alle kanten op. Het grootste gevecht was vooral tegen de wind in de eerste helft. Ballen in de lucht gingen een eigen leven leiden waarna besloten werd onze vele sterke baldragers in te zetten ipv kicks, met succes! Enforcers als Jan, Uriel, Robbert en Nathan beukte grote gaten in de verdediging van Maastricht. De score bleef echter redelijk gelijk opgaan en met 19-21 werd het HT. De wind was nu echter in ons voordeel en omdat iedereen zo rete fit is keken we rijkhalzend uit naar de 2e helft.
Het was uiteindelijk de optelsom van individuele inzet, flexibiliteit in posities en doorzettingsvermogen die deze helft de goede kant op geduwd heeft. Iedereen speelde naar zijn maximale kunnen, maar een paar individuele prestaties die niet ongenoemd mogen blijven:
– Ray geel voor een high tackle?
– Robbert koning van de line-out, maar flikkert wel met kramp over een hekje.
– Gert-Jan zijn eerste wedstrijd met de voorwaartsen mee. Start op 7 en vervolgens, met schouder uit de kom, toch even de pot afgemaakt op 8 omdat Uriel uitviel.
– Maarten heeft als enige wissel overal gespeeld, maar voelde zich uiteindelijk het meest thuis op de derde rij. Je bent nooit te oud voor een carriere switch
– Uriel maakte ze helemaal gek vanaf de derde rij, maar ging helaas door zijn enkel.
– Utility player Boris op 9; toch even geel gepakt omdat ie moe was. De tegenstander moest er ook met geel vanaf, dus geen bezwaar.
– Het leek soms of Nathan, man of the match, vanaf 12 tegen colts speelde. Half maastricht moest aan zijn enkels gaan hangen voordat ie zelfs maar wat vertraagde.
– Bij Guus kwam er lucht uit z’n oor als ie op z’n snor blies, maar dat leek niet belangrijk. Eerst moest de winst binnen gesleept worden.
– Sluitpost Sjoerd zijn handen zijn ermee gestopt, maar dat heeft hem niet tegen gehouden.
Blijft een trots management en coaching team over. Hard gewerkt mannen, trots op iedereen zijn inzet.
Wie gisteren de weg naar de Scheibaan wist te vinden werd getrakteerd op een mooi potje rugby. Vanaf de allereerste minuut stond het team van coach Joost Dooyenburgh en gelegenheidsteammanager Boet “aan”.
Kas (4), Hamish (4) Toon (2) Jonas, Nick, Matias en Roel zorgden voor de tries en Coen schoot af een toe een conversie tussen de palen. De teller stopte bij 77-7.
Volgende week wacht de lastige uitwedstrijd naar The Dukes.
De dames (Brabant Ladies) wisten hun verre uitwedstrijd helaas niet te winnen. Tegen de Foeste Moiden uit Schagen werd het 39-26 voor de tegenstander.
De Junioren speelden in Leiden DIOK samen de clustermaten van REL, van het veld. Eindstand 14-31
