Na het nog altijd onopgeloste debacle van vorige week was het tijd voor theorieën en rugby. De theorie ging met name over de vraag of de Bokkenrijders hadden afgebeld om dat later te (kunnen) ontkennen en dus een soort psychologische oorlogsvoering op Ut Vijfde hadden losgelaten. Of misschien dat The Dukes Ut Vierduh een bijzondere prank had uitgehaald door zich als Bokkenrijder voor te doen om namens hen af te bellen (een oud speler van die club is een tijd voorzitter geweest in Roermond, dus de link is er). Ook zou het kunnen zijn dat een buitenlandse mogendheid de Roermonders heeft gehackt of dat er een kansspelsyndicaat uit het Verre Oosten geld op de wedstrijd had staan. Wie weet. Feit is dat vorige week ons eigen vierde versterkt met enkele spelers van het vijfde op pad kon richting Doetinchem en ons derde hun vierde oprolde. Nou ja, de winst nipt binnensleepte. Het VIjfde maakte liever carnavalsplannen met een zangtrio als resultaat.

Natuurlijk ging het over de shirts, want na maanden in Oranje te hebben gespeeld (ja Rik je bent niet de enige) had Bobby (die uit de garden of Eden inderdaad) niet alleen zijn auto laten sponsoren, maar ook de shirts en de aankleding van de kleedloekamers.

Rugby ging het ook over: 3 was vrij en vulde 2 aan. Ook werd 5 aangevuld met 1 Marco (maar dat is wel een formaatje 5e, dus van harte welkom) en twee leentrainers/spionen: Kip en Nas(i). Het aanstaande treffen werpt zijn schaduwen al ver vooruit.

Eerst even de Stieren uit Stevensbeek bedwingen, niks cadeau geven (behalve een kick op de palen en 1 try), ze laten zien wie “hier” de baas is, etcetera. Dergelijke krachttermen waren nodig om de spelers wakker te houden voor de wedstrijd. Na een paar minuten waren de eerste 5 punten al binnen. De 2 extra doen we niet aan, omdat dit gewoonweg weinig sportief lijkt te zijn. Een poging is tot daaraan toe, maar daadwerkelijk tussen die palen kicken, doen we “gewoon” niet (overigens iemand enig idee waarom het woord “gewoon” gewoon zo vaak wordt gebruikt tegenwoordig?).

De 2e, de derde, Ut Vierduh en de Vijfduh en ga zo maar door volgden al snel. Na 245 minuten waren de Stieren er wel klaar mee en gaven ze de bal gewoon niet meer af. 15 minuten balbezit en fase na fase (nou ja, voorwaartse na voorwaartse) die meter voor meter vooruit dachten te gaan. Dachten ja, want met furieus verdedigen (blauw schoudertje Kaat voorop) werd iedere score voorkomen. Pas na de rust wisten ze (na een goed advies vanaf de zijlijn en let op, de Stieren hadden nog wissels, noch een coach bij zich) 3 punten bij te laten tekenen vanuit een penaltykick. Die kerel speelt volgend seizoen gewoon bij ons, want een kicker is zeldzaam in het rijk der 100-plussers.

Na een paar tries van de oesters wisten ook de Stieren de juiste lijn te vinden en maakten zij het aantal punten tot 8. Die kerel hoefde dus niet langer van zijn gedroomde transfer naar de blauw-blauwen te blijven dromen, want kicks missen dat kunnen we zelf ook wel.

Het was een mooie wedstrijd (niet om aan te zien) en vooral ook vermakelijk (deukjes in ’s mens lijf makend zeg maar) en wederom werd de winst in Oisterwijk gehouden. De clash 3 vs 5 of 5 vs 3 (ze staan beiden nog op het programma) komt eraan en dan blijven de punten sowieso in Oisterwijk.

Na carnaval valt er dus nog genoeg te beleven aan de Scheibaan.