Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Schrijver en columnist Roland Smulders (Foto: Iris de Groot)
De inwoners van mijn woonplaats Oisterwijk hebben bij de recente verkiezingen massaal op de BoerBurgerBeweging van Caroline van der Plas gestemd. Met stip op nummer twee. Noem dat maar niks. Bij de Top 40 zou nu een jingle door de ether knallen. Nieuw, nieuw! In een column is dat een beetje moeilijk, maar lezers mogen hem er natuurlijk wel bij denken.
Caroline en haar BBB zijn van de school: een veld met prei is ook natuur, klimaat kan prima voor zichzelf zorgen en van een ruftende koe is nog nooit iemand slechter geworden. Er gloort hoop aan de horizon voor de boeren die nu nog om de oren worden geslagen met depositiewaarden en stankcirkels. Nog even volhouden tot de partij van Caroline ook op lokaal niveau een greep naar de macht heeft gedaan.
Natuurlijk moet nu wel heel snel begonnen worden met het treffen van de noodzakelijk voorbereidingen. Het centrum van Oisterwijk moet op de schop om ruim baan en parkeerplaatsen te bieden aan alle trekkers. We kunnen het de medewerkers van de gemeente niet aandoen daar een week van tevoren mee aan te komen. Of ze even het Lindepark willen bestraten, belijnen en voorzien van parkeerautomaten en laadpalen. De medewerkers kunnen veel, maar toveren hoort er niet bij.
Er moeten ook mensen worden gevonden die het hiervoor genoemde gedachtegoed zonder al te veel schaamrood op de kaken in de raadszaal durven te vertolken. Daar ligt een kans voor de sterrenkinderen, denk ik meteen. Ze zijn de schaamte al voorbij en drie keer is scheepsrecht. En er zijn vast ook wel wat oude Oisterwijkse rotten die de bui zien hangen en de eigen politieke toekomst veilig willen stellen door de overstap te maken. In mijn woonplaats gaat het sowieso altijd al meer om de personen dan om de overtuigingen. Dat lijkt voor de buitenwereld misschien een bedenkelijke kijk op de wereld, maar geeft in de praktijk wel de enige stabiliteit op de woelige baren.
Hoe dan ook, op mij als columnist rust nu wel de zware taak mijn bestaan te rechtvaardigen door aan de aardverschuiving bij heldere hemel een zekere duiding te geven. Al was het alleen maar om te voorkomen dat al die vertwijfelde Oisterwijkers blijven rondlopen met hun schuldgevoelens. Ik ben er meer in het bijzonder om te zeggen dat ze er niks aan kunnen doen dat ze zich hebben laten meeslepen. Ik moet uitspreken dat al die andere duiders met hun gezever over ontevreden burgers ,proteststemmen en een verknalde toekomst er helemaal niks van hebben begrepen.
Zelf heb ik er een hard hoofd in, moet ik bekennen. Het is maar goed dat ik in zulke penibele situaties tegenwoordig een beroep mag doen op mijn meedenkende chatbot. Zijn verklaring voor het fenomeen Caroline met haar beweging van boeren, burgers en buitenlui heeft niet zozeer met horoscopen te maken, als wel met solide, wetenschappelijke inzichten. Het komt allemaal door kwantumvelden en door de fluctuaties die zich daar vanwege het onzekerheidsprincipe van Heisenberg voordoen. Er zijn volgens de chatbot velden voor van alles en nog wat. Velden voor deeltjes, velden voor krachten en dus ook velden voor politieke opvattingen. Normaal gesproken heeft het universum totaal geen last van al die opdoemende en weer verdwijnende denkbeelden. Alleen als het toevallig gebeurt in een regio waar mensen leven kan het tot problemen leiden. Heel vervelend, maar je doet er volgens mijn chatbot niks aan en het gaat gelukkig ook weer over. Ik geef die mening maar door voor wat hij waard is.
Roland Smulders
