De voorzieningenrechter heeft besloten dat een door het COA gewenste zendmast voor mobiele telefonie vooralsnog niet geplaatst mag worden. Het bezwaar werd eerder door de gemeente afgewezen.

Het COA had om een vergunning gevraagd tot het plaatsen van een zendmast, omdat volgens hen het bereik voor mobiele telefonie slecht is. Het zou nodig zijn voor zowel bewoners, personeel alsmede hulpdiensten. Voor die laatste groep is recent in de wijk Waterhoef wel een extra C2000 zendmast geplaatst. Volgens omwonenden van het AZC zou het telefoonbereik prima zijn. Daarbij hebben zij zich beroepen op de toename van stikstof en de daarbij bekende beperkingen die er zijn om te mogen bouwen.

Stikstof

De entree van het AZC in Oisterwijk (Bron; Google Maps)

De rechter heeft geoordeeld dat het besluit tot het verlenen van een vergunning onvoldoende is gemotiveerd wat betreft de stikstofdepositie in de bouwfase. Er dient aangetoond te worden dat de bouw geen negatief effect heeft op het Natura 2000 gebied. Op deze grond werden omwonenden in het gelijk gesteld, en werd de vergunning vernietigd. Overigens zal dit ook een zorg zijn bij de voorgenomen nieuwbouw van het AZC, dat volgens eerdere afspraken komend jaar gerealiseerd zou moeten worden op dezelfde locatie.

Noodzaak

De rechter gaf de omwonenden geen gelijk in hun indruk dat er een noodzaak moet zijn voor een dergelijke mast. Daarbij werd ook opgemerkt dat er negatieve ervaringen zijn geweest waarbij hulpdiensten niet bereikbaar waren. Ook zou de zendmast kunnen bijdragen aan een vervanging van de toekomstig te verwijderen koperleidingen. Volgens de rechter hoeft de gemeente geen uitvoerig onderzoek te doen naar alternatieven, en is wat dat betreft het plaatsen van een zendmast toegestaan. Ook mogelijke gezondheidsrisico’s van straling werden door de rechter verworpen.

Dialoog

Wat in de uitspraak ook opvalt is dat de rechter geen aanleiding ziet te concluderen dat een omgevingsdialoog een verplichting is. In Oisterwijk gaat al vele jaren over het beperkt uitvoeren van dialoog met de omwonenden. Het gaat dan bijvoorbeeld over een niet onafhankelijke verslaglegging daarvan, het tijdens presentaties anders voordoen dan de werkelijkheid, beperkte of onjuiste doelgroepen uitnodigen, beperk communiceren naar de samenleving et cetera. Het is regelmatig een politiek speerpunt tijdens verkiezingen en een discussiepunt in de gemeenteraad. Volgens de rechter is een dergelijke dialoog niet verplicht.

Resumé: terug naar de tekentafel…