Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Roland Smulders (Foto: Iris de Groot).
Hebben de politici in mijn woonplaats Oisterwijk ook een ritueel om het begin van de zomervakantie – pardon, van het zomerreces – te vieren? Iets in de trant van een gezellige barbecue bijvoorbeeld, zoals dat in het Haagse politieke wereldje de gewoonte is? Er zal vast wel iets zijn, maar ik had een geblesseerde vinger voordat ik kans zag ver genoeg terug te scrollen. Misschien gaan de raadsleden samen met het college van burgemeester en wethouders oeroude spelletjes spelen in een daartoe gespaarde boerderij, om de dag te besluiten met aardappels poffen in een kampvuur en het Oisterwijkse volkslied zingen. Of met een barfiets naar het midgetgolf: dat kan ook gezellig zijn. Je moet toch iets om te markeren dat de eerste helft van het jaar in de knip zit.
Vreemd genoeg is er nooit iemand die op zulke momenten protest aantekent. Geen stem die roept: ‘Niks ervan! Jullie gaan helemaal niet met vakantie! Eerst de problemen oplossen en het bureau opruimen. Het zou geen goed nieuws zijn voor de leden van de Haagse club, maar ook in Oisterwijk slingeren her en der nog wel wat gevoelige dossiers rond. Er moeten toch woningzoekenden worden gehuisvest, vluchtelingen worden opgevangen, natuur worden beschermd en verkeersdeelnemers worden beschermd. Vermoedelijk wel, maar nu even niet. De zomer staat voor de deur en dan hebben we even andere prioriteiten. Alleen als een simpele columnist zoals ik laat weten te gaan bijtanken voor de tweede helft, klinkt er af en toe wat gesputter. Had ik niet wat harder kunnen werken om een voorraadje te hebben waarmee ik de tijd zou kunnen overbruggen?
Waarschijnlijk had ik dat inderdaad kunnen doen. Sterker nog: soms doe ik het ook. Alleen niet als het moet. Je hebt mensen die kunnen plannen en je hebt mij. Succes vereist een grondige voorbereiding. Het is de reden waarom ik dit jaar mijn vakantie ‘rundumhausen’ moet doorbrengen en niet in een villa met privéstrand aan de oever van een Italiaans meer.
Heel erg vind ik overigens niet dat ik de middelen mis voor grootse avonturen. Ik vermaak mij ook wel zonder reizen naar verre oorden. Een dagje naar het strand om mensen te laten verbleken bij de aanblik van mijn gedaante in een zwembroek, wilde dieren kijken die wel netjes achter een hek zijn geplaatst, genieten van gillende mensen die wel in de Python durven. En ondertussen kan ik dan op mijn gemak nadenken over de onderwerpen die ik in de rest van het jaar nog wil aansnijden.
Meer nog dan in andere jaren ben ik echt toe aan vakantie. Mijn hoofd duizelt nog door de recente aanvaring tussen Marcel van Roosmalen en de mannen van het populaire programma ‘Vandaag Inside’. Ze worden allemaal betaald om ons een spiegel voor te houden, maar hebben het te druk met elkaar van alles naar het hoofd te slingeren. De kou is nog niet uit de lucht, maar ze worden allemaal betaald door John de Mol, dus ik houd er rekening mee dat ik getuige ben van een staaltje boerenbedrog van de eerste orde. Niks beter voor de kijkcijfers dan een goede rel. Ik zie wel hoe het loopt. Eerst maar even helemaal niks om mij druk over te maken. Ook zonder ritueel gaat dat lukken. Iedereen een fijne vakantie gewenst en hopelijk treffen we elkaar weer ergens in augustus.
Roland Smulders
