Een inwoner uit Moergestel heeft recent bezoek gehad van een agent, vanwege een door hem geplaatst bericht op X (twitter), gericht aan VVD Tweede Kamerlid Ruben Brekelmans.

Het bewuste bericht, waarop ‘Den Haag’ een agent naar het huis van de afzender heeft gestuurd.

Ruben Brekelmans zit voor de VVD in de Tweede Kamer. Hij behartigt daar voor de VVD de onderwerpen Buitenlandse Zaken, Asiel en Migratie. Brekelmans woont in Oisterwijk. Deze Haagse politicus plaatste een bericht met zijn politieke standpunt en cijfers over de aanpak van het nareizen van asielzoekers.

De afzender, een inwoner uit Moergestel, is het niet eens met de standpunten van deze politicus, en laat dat met bovenstaande bewoording weten. Zes dagen later krijgt deze Moergestelnaar een agent aan de deur: ‘Wij waren niet thuis. Dus hij belt. Waarom? Wilt met mij in gesprek omdat hij door Den Haag is gestuurd. Waarom? Ik had een pittig wensdenken geventileerd op een post van Ruben Brekelmans. Wij wonen in dezelfde gemeente…  … Kan blijkbaar de wijkagent door Den Haag op je af worden gestuurd tegenwoordig?!?!’

De komst van de politie heeft volgens de afzender een dag later bij hem een intimiderende indruk achtergelaten. Ook merkt de afzender op, dat hij het bijzonder vindt dat deze weet waar hij woont, en zijn telefoonnummer heeft. Hij vraagt zich af of dit mogelijk ook gevolgen heeft voor zijn werk.

Meningsuiting

Er volgen een reeks reacties. Daaronder een aantal die de afzender steunen, en ook die de aanpak van de politie begrijpen. ‘Logisch dat de politie een praatje komt maken als je dit soort bedreigende opmerkingen maakt,’ en ‘Je kan je ook gewoon je fatsoenlijk gedragen en niet iemand met de dood bedreigen. Acties hebben consequenties.‘ Maar ook: ‘Is het al zover in Nederland? Dat je vanwege kritiek al de politie thuisgestuurd krijgt?’ en bijvoorbeeld ‘… je recht op vrijheid van meningsuiting kan niemand van je afpakken’.

Vrijheid van meningsuiting kent echter ook beperkingen. Zo worden uitingen wettelijk beperkt als deze bijvoorbeeld discriminatie, opruiing, smaad, laster, belediging of bedreiging bevatten. De vrijheid van meningsuiting en de beperkingen kennen een per geval en niet eenvoudig te bepalen grens, waarbij ook de diverse rollen en belangen moeten worden afgewogen. Het oordeel daarover, is altijd achteraf aan de rechter om te bepalen. De wet gaat niet over fatsoen.

Geen aangifte

Volgens een woordvoerder van de politie is er door de politie in Den Haag ‘een twitterbericht opgepikt van een inwoner uit onze eenheid. Daar is dat bericht beoordeeld als aanleiding voor een gesprek over bepaalde uitlatingen. Onze wijkagent heeft daarom het verzoek gekregen om eens langs te gaan bij deze persoon.’  De politie in Den Haag volgt berichtgevingen aan / over politici op vanwege mogelijke (be)dreigingen. Uit navraag bij de politie is er inderdaad over een bericht op X (twitter) een gesprek geweest, maar over de inhoud van dat gesprek wil de politie geen uitspraken doen. Het bericht mocht blijven staan, de politie heeft geen poging gedaan dat te verwijderen, en er is geen aangifte gedaan.

De afzender erkent achteraf dat hij – om zijn mening te geven – andere woorden had kunnen gebruiken. Hij geeft aan tegen geweld en bedreiging te zijn.