Uit het door haar geschreven boek Op vleugels van nieuwsgierigheid:
Terwijl ik nog in het internaat woon, besef ik dat daar ooit een einde aan zal komen en dat het belangrijk is vrienden te maken in mijn eigen dorp. Ik sluit mij aan bij de jongerengespreksgroep van de katholieke kerk. Ik ben ieder weekend thuis, dus kan ik daar vrijdagsavonds gewoon naartoe. Het blijkt een gouden greep, want daar vind ik precies wat ik nodig heb: vrienden en verdieping. De pastoor is erg vernieuwend bezig. Wij mogen eens per maand de liturgiebijeenkomst verzorgen en dat doen we dan ook met veel enthousiasme. Ook het wekelijkse jongerenkoor is een gouden greep. Met kerst zing ik solo in een prachtige jurk.
De dirigent leert me gitaar spelen. Hij volgt een klassieke opleiding. Hij is een soort engel met lang blond haar en vreselijk lief. Ik vind ook vrienden in Het Walhalla, de blokhut met het openhaardvuur, waar ik voor het eerst pilsjes tap, dans en leer zoenen. We zwijmelen weg op muziek van Leonard Cohen…
Willemeine Bol
Bovenstaande korte schets is een van de 66 verhalen, die beschrijven hoe de beperking van blind zijn het leven van deze Oisterwijkse inwoonster heeft verrijkt. Zolang ze mensen ontmoet stellen ze haar allerlei vragen over de belevingswereld met ogen die niet waarnemen. En zo ontstond het boek ‘Op vleugels van nieuwsgierigheid’, waarin ze de lezer wil meenemen in die voor velen zeer onbekende en onbegrijpelijke wereld. Onder het pseudoniem Willemeine Bol schreef ze het boek dat nu te koop is bij Boekhandel Oisterwijk.
Komende weken publiceren wij wekelijks een selectie uit dit boek. Klik hier voor eerdere publicaties.