Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Deze week heb ik mijn volgers laten weten, dat mijn columns voortaan niet meer op Facebook staan. Wie ze wil lezen, is van harte welkom op mijn auteursblog. Het loopt nog geen storm, maar dat deed het op Facebook ook niet. Mark Zuckerberg had het te druk met het naar mij doorsturen van virtuele dames van plezier. Die brengen meer dollars in het laatje, dan factcheckers ter verdediging van onze democratische waarden en normen. Uiteindelijk was zelfs ik er wel klaar mee. Vandaar dat ik besloot om me deze keer eens niet langer voor dom te laten verslijten. Als Mark en zijn haremvrouwen columns willen, dan gaan ze die zelf maar schrijven.
Het is weer tijd voor een column met een lokale insteek, maar inspiratie heb ik niet. Zo zinderend als de sfeer in de rest van de wereld is, zo weinig valt er te melden vanuit mijn woonplaats Oisterwijk. Er komt een nieuw asielzoekerscentrum met honderd plaatsen meer, dat wel, maar daarop zitten veel plaatsgenoten, afgaande op de gemaakte opmerkingen, nu net weer niet te wachten. Om het vuur alvast aan te steken, verschijnt in de krant een terugblik op een rel van een jaar geleden. Geen idee waarom. Misschien omdat we niet mogen vergeten hoe verschrikkelijk het allemaal kan worden.
De Raad van State heeft onlangs het leven van de kabinetsleden een stuk lastiger gemaakt. Er is in het verleden kennelijk nogal gerommeld bij het verlenen van vergunningen en dus gaat daar met terugwerkende kracht een dikke streep door. Afgelopen moet het zijn met de schimmige praktijk van intern en extern salderen. Het cynische spel van shoppen bij de buren om te kijken of daar nog wat ongebruikte uitstootrechten op de plank liggen. Ik moet meteen aan mijn plaatsgenoten denken, die in hun gesaldeerde droomvilla’s zitten en onbewust zijn van het dreigende gevaar. Of ze de stulpjes even willen afbreken. Voor noodgevallen staat het Rode Kruis klaar met soep en tenten. Ik weet wel dat het zo’n vaart niet zal lopen, maar het blijft een interessante gedachte.
Zou er in de tenten met instemming worden geluisterd naar de ferme taal van minister Reinette Klever? Dat VN-vertegenwoordiger Sigrid Kaag maar ergens anders rondgaat met de pet. Natuurlijk kan Nederland niks missen voor het opbouwen van Gaza. We hebben onze eigen problemen op dat gebied. Bovendien moeten de Gazanen eerst maar zorgen voor de benodigde vergunningen. Het kan niet zo zijn, dat ze daar wel lak mogen hebben aan stikstofregels. Juist zulke praktijken zorgen ervoor dat de steun voor hun strijd begint af te kalven.
Laat ik deze keer maar afsluiten met een positieve aankondiging. Joe Biden en Donald Trump mogen aan het eind van het jaar samen de Nobelprijs voor de Vrede gaan afhalen in Oslo. Of ik daar zeker van ben? Nee, maar een bestand in dat deel van de wereld was er vroeger wel een goede reden voor. Ik neem aan dat de criteria nog hetzelfde zijn. Iets met veel beloven en uiteindelijk weinig geven. Eigenlijk wilde Donald Trump de prijs alleen afhalen. Die lol weigerde zijn voorganger hem echter te doen. Eerst Oslo zien en dan sterven. Een variant op Jimmy Carter, die als laatste daad van verzet zijn stem wilde uitbrengen. Het is altijd hetzelfde liedje met democraten.
