EEN RONDGANG IN DE VIEREENHEID
Oisterwijk, Moergestel, Heukelom, Haaren; vier in één gemeenschap
Het was dit jaar, al bijna drie maanden oud, op een mooie Maartse lentedag
Dat ik vroeg opstond met een goed gevoel en bij het zitten op een stoel
Voor het aantrekken van mijn sokken, met in mijn hoofd nog geen enkel doel
door het slaapkamerraam naar buiten keek en ik de zon voor mij zag schijnen
Het maakte me blij en daar kwam bij dat ik mijn zorgen voelde verdwijnen Dat alles gaf me energie en zie ik dacht “mijn dag die wacht, ik ga aan de slag”
Bij het ontbijt kreeg ik een idee; ik vond voor de dag het nog ontbrekend doel
Dit besluit: Ik trek de kuierlatten aan en zal door Oisterwijk’s vier kernen gaan
Om aldaar wandelend te ervaren hoe de mensen er in alledaagse leven staan
En te genieten van al het fraais dat in die vier dorpen ongetwijfeld is te zien
Me bewust dat ik stappen zal moeten zetten; twintigduizend wel misschien
Maar als ik eerst Moergestel doe en ben ik dan al moe; thuis is er die stoel
In Moergestel sloeg ik de deur achter mij dicht en stond ik in het zonnelicht
Het is mijn woonplaats en mijn ondergrond, ik ben hier geboren en getogen
Ik kan daarom ook op uitgebreide kennis over dit mooie Brabants dorp bogen
Ik ken er elke heg en steg; mij hier te moeten oriënteren was niet nodig
Routebeschrijving, kompas en wandelkaart zijn hier voor mij echt overbodig
Hier alles wel gezien en bovendien had ik mijn vizier al op Heukelom gericht
Ik liep een blokje om in het landelijk gelegen oogstrelend agrarisch Heukelom
Bij buitenplaats Mie Pieters stond de deur voor de ontvangst al op een kier
Ik ging de herberg in en genoot er van een pint overheerlijk Trappistenbier
In het topje van de boom op het terras hoorde ik een merel zijn liedje zingen
In het café buurtte ik met een Heukelommer over de Heukelomse dingen
Hij riep “Lang leve Heukelom ut is nerreges zô schôn as hier, woar ik ôk kom”
Vervolgens struinde ik naar Oisterwijk en daar voelde ik me de koning te rijk
Naar het centrum; de Dorpsstraat en De Lind. Alles wat je zoekt is er nabij
Ik dacht: “Dat hoort ook allemaal bij mij”; het maakte me als een kind zo blij
Zittend op het bankje onder de eeuwenoude, hooggeprezen lindeboom
Sloot ik mijn ogen, viel ik ongewild in slaap en kreeg ik deze mooie droom:
In Oisterwijk cum annexis houden de mensen van elkaar en is iedereen gelijk”
Toen de zon al doende was met haar eeuwigdurende dagelijkse ondergang
Restte mij nog de weg naar het onvolprezen Meierijsche dorp Haaren
Verwachtingsvol strompelde ik ernaartoe op zere voeten vol met tere blaren De aankomst, geen benen meer om op te staan, was zeer de moeite waard
Voelend dat ik er welkom was, vond ik een terras; ik had er meteen den aard
De Tuin van Brabant, ik zag het aan al het groen en hoorde vogelengezang
Bij het vallen van de avond kwam ik uitgeput maar blijmoedig weer thuis
Zéker wetend: Wat heeft de gemeente Oisterwijk veel moois en goeds in huis
Ton van de Wou
Stadsdichter
